สุขเสมอหมั่น.....เสมอมันเครือเก่าเอื้อยเอ้ย (ตะกี้เอิ้นเอื้อยเด้ แต้เด็กน่อย)
บ่ต่างข่อยบ่ต่างเจ้า....ต่างแต่เถ่าดั่งกัน
วันเวลาเปลี่ยนพ้น......นานโด่นยังจำจือ...
บ่ได้ลืมไลม้าง...........คือควมเถ่าที่เปลี่ยนไป
ยังจำนาหนองคุ้ง.......ต้นบักค้อต้นเก่า
ยังจำเสียงน่องอ้ายเว่า....แม่ยายเถ่าเคยสั่งความ
ยังจำรสปลาแดกเจ้า...หอมกรุ่นเพียงใด๋
และบ่ลืมน้ำใจ............ดอกเด้อเอื้อยเด้อ...
.
เอื้อยส่ง....เคยเอิ้นเพินจังซี่ ต่อมากะเป็นพี่น่องกัน กะเอิ้นคือเก่า อิอิ อาส่ง ส่ะล่ะล่ะ

ตั้งแต่โด่นนานแล่ว........เคยแตกแซวๆป่านหมูอึ่ง...น่องเอ้ย
ยังคนึงฮอดบ้าน........... .พีลาร้างไกล่มา
พอแต่เหลียวเห็นหน่า....จำได้คัก อ๋อ ข้องลอย
ตั้งแต่คราวเด็กน้อย........ไผกะรู้วาซำได๋
ยินข่าวคนซาเว่า.............วาได้เป็นเขยท่านพี่โบก
ซางมาโซคดีแท่.............เฮียนใกล้เลาะกั่น
อันวาพีซายนั่น...............ผลาหน่อยสาวบ่สน น้องเอ้ย
พี่กะเลยหน่าพู่ยู่ ............บ่มีสิได้หน่อแนว
เห็นน่องเคียงหลานแล่ว..กะดีใจนำหลาย
บัดกะของใกล้สิต่าย.......หาเมียบ่ทันได้
ล่ะเหลือทุกข์ยากฮ่าย ....เทิงใจกายสิเบิดหนุ่ม ส่ะ ล่ะ ล่ะ
ได้คืนมาซุมหมู่ก่อนกี้.................ป่านวาสิหนุ่มคืน
.
กะยังวา กะยังวา น่องเอ้ย
.
โรจน์น้อย