สุขเสมอหมั่น.....เสมอมันเครือเก่าเอื้อยเอ้ย (ตะกี้เอิ้นเอื้อยเด้ แต้เด็กน่อย)
บ่ต่างข่อยบ่ต่างเจ้า....ต่างแต่เถ่าดั่งกัน
วันเวลาเปลี่ยนพ้น......นานโด่นยังจำจือ...
บ่ได้ลืมไลม้าง...........คือควมเถ่าที่เปลี่ยนไป
ยังจำนาหนองคุ้ง.......ต้นบักค้อต้นเก่า
ยังจำเสียงน่องอ้ายเว่า....แม่ยายเถ่าเคยสั่งความ
ยังจำรสปลาแดกเจ้า...หอมกรุ่นเพียงใด๋
และบ่ลืมน้ำใจ............ดอกเด้อเอื้อยเด้อ...
.
เอื้อยส่ง....เคยเอิ้นเพินจังซี่ ต่อมากะเป็นพี่น่องกัน กะเอิ้นคือเก่า อิอิ อาส่ง ส่ะล่ะล่ะ