วันพฤหัสบดีที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2558




คึบ่วางเตียงตั้ง ป้ายขึ่นเอาดากนั่ง...หล่าเอ้ย
จังสิเหย่นจ้อยๆ ขับเมือยม่อยมาซวงเหย่น
แล่วจังกางแขนอ้า กอดก้อนจังเหย่นทั่ว
บ่แหย่นแต่หำน่อย....แตเหย่นจ้อยดอกทั่วไป...สั่นดอกวา
.
.
อ้ายเอ้ยย.
.

วันจันทร์ที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2558




ฉากต่อมา...
.
ละ่หันมาจาบ่อนบ้านพนักงานขอเงินแม
แต่การเรียนย่ำแย่ แป๋ได้ที่โหล่
มื่อนี่แต่งโตโก้ มีหมู่สิไปหา
ล่ะหันมาฟังวาจา...ฟังหมอลำน่อย
.
รับบทโดย ด.ช. กล้า แม่บอกกลับ
.
เซิญฟังพี่น่อง
.
หมอลำดีมาแล่ว ...
มาเอาแนวมันไปไว่มาเอาไนมันไปหว่าน
มาเอาแนวเป่นตาย่าน ไปไว่ใส่อูกวย
ตื่นสวยนั่นอีกด้วย นอนเว็นทุกเซ่าค่ำ
ถ่วยกะล่างบ่ได้ แซไว่ลูกเดียว
เรื่องเหล่นเกมส์บ่ลดเลี้ยว เท่าค่ำจนเงินเหมิด
ข่อยจังคืนไปขอ นำอิแมยุเฮียนบ้าน
.
เพิ่นวาข่อยขี่คร่าน มวนเหล่นแสนสนุก
คบหมู่ในเฟชบุ๊ค หนังสือบ่เคยใด้
กะจักสิเฮ็ดจังใด๋ได้ มวนคักเกมส์ P.B"
แลนเลาะไล่ยิงกัน กะซางมันเอ่าเหลือฮ่าย
.
"สวัสดีพ่อ-แม่ พี่น่องชาวชมรคนรักผญาฯซุผู่ซุคน มื่อนี่ดีใจหลายที่มือปืยอย่างกล้าได้เสนอหน่ามาทางพี่ ฝากเนื้อฝากโตแนเด้อ ผมกะหลานพ่อใญเจียวล่ะ ซังเพินยุวาข่อยขี่ปึก...เพินล่ะฮังปึก ผมนี่เก่งขนาด สอบได้ที่หลายกอหมู่ ได้ที 27 แหม เหมิอห่องมี 30
.
กอสิได้ที่ 27 มื่อหนึ่งครูสอนภาษาไทย เพินล่ะถามวา
."
"นักเรียน สระอิเป็นตัวยังไง ใครตอบได้ครูจะให้เต็มหนึ่งร้อยคะแนน" วาซั่น
.
ผมกะยกมือลุกพรวดเลยแหลว หนึ่งร้อยคะแนนพุ่นแหมะ
.
"เด็กชายกล้า ตอบครูมาซิ ตัวสระอิเป็นตัวยังไง."
.
ผมกะเลยตอบวา
.
"เป็นตัวอิ๊ปิ๊ครับ"
.
พอแตครูได้ยินทอนั่นแล้ว ล่ะ อ้าาๆๆๆๆ ขึ่นโลลด
.
"เด็กชายกล้า ทำไมถึงพูดแบบนี้ ตัวสระอิมันจะเหมือนอิ๊ปิ๊ได้ยังไง"
.
เทิงเว่าเทิงไห่ จักแล้วผมกะด่าย เขียนยามได๋กะ เขียนอิ๊ปิ๊ ๆ โลดแหล่ว ครูมาถามกะตอบคือเก่า อิ๊ปิ๊ครับ ครูล่ะเคียด ภาษาไทย ภาษาบ้านเฮามันต่างกันกะบ่จัก
.
"เธอพูดแบบนี้ วิชาภาษาไทยครูให้เธอ ศูนย์คะแนนก็แล้วกันเด็กชายกล้า" วาซั่น
.
ครูสอนภาษาไทยเพิ่นเป็นคนภาคกลาง
.
เบิดเลยผม ร่อยคะแนน บ่ได้จ้อย แต่ยังดีได้ทียี่สิบเจ็ด มีอีกสองคนได้ทีถัดผมไป หมู่ผมเหมิดเทิงสอง สองบักนั่นผมกะบ่รู้คือกัน มันคือได้ทีหลายกอผมแท่ เว่าแล่วสิไปหามันสองคนกันนา
เอ้ายาวเบิงจักกลอนกันนา...พีน่อง...โบร๊ววๆๆๆ
.
โอ้ชีวิตเปลี่ยวใจเมื่อไร้คู่
ให้อดสูนอนหนาวทุกคราวฝน
อยู่เป็นโสดโดดเดี่ยวอย่างจำทน
เหมือนจ้ำป่นไม่มีผักชักยังไง
.
วอนเถิดหนอสาวบ้านนาเมตตาบ้าง
จะช่วยนางทำนาทั้งคราดไถ
จะรักเธอซื่อสัตย์ด้วยหัวใจ
มิเปลี่ยนไปจากนางขอสัญญา
.
****ฟังเด้อหล่า...เรื่องไถนาอ้ายเกง
สิไถใกญ่ไถน่อยอ้ายบ่ได้ย่านกลัว
ไถมาแล่วเทิงนาดอน นาลุม
ไถมาแล่วเทิงนาดอนนาลุม
เทิงนาเทิงนาใต้ ไถเกลี้ยงซุแก
ฮักแท่ๆใจพีบ่เป็นสอง
ฮักแท่ๆคันใจน่องบ่เป็นสอง
สิให่แม่มาขอ....ล่ะให่นางรออ้าย
.
แม้นคนดีมีใจจะตามติด
เป็นคู่คิดของพี่อย่างที่หวัง
จะไปหาทรามวัยไม่อินัง
หาแก้วตา...ถึงเมืองยโสธร
.
(ซ้ำ ****...จบ)
..
ดอกกระเจียว 27/04/2558
.

วันอาทิตย์ที่ 26 เมษายน พ.ศ. 2558



เดือนหกเสียงลมโหย่น.พัดโยนๆก่อไม่ไผ่
ฟังเสียงไก่ตี่ปีกฮ่องเสียงเด็กน่อยแอวแซว
เหลียวเบิ่งฟ่าสิคำแล่วบินกลับฮังแล่วฝูงนก
เสียงบักบกหล่นดั่งโป๊กใส่หัวคันไป่ใกล้
.
สุรีลอยต่ำเตี้ยอาลัยนำพุสาวเพิน เด้หนอ
บ่มีเงินแตงน่องมาเคียงเว่ากอดนอน
ได้แตกอดหมอนข่างแทนนางหัวใจเปลี่ยว...
โอ๊หนอดอกกระเจียว ไผสิเหลียวเบิ่งเจ้า...เขาซังฮ่ายกั่วปลิง
.
พอแต่เหลียวเห็นหน่า พออยากขึงแดดหย่าสูบใส่...โอ๊ยหนอ
สิได้ตายแข่แหล่คือปลิงน้ำซางเป็น
ผัดยามต่ายตีปากอ้ายาสูบเขาฮายลง
มันสิเหลียจังใด๋ อั่นกะลาปลิงค่าว
.
คิดฮอดสาวใจบ่ห่าว โอ่หนอเฮารูปบ่ลอ
เงินบ่พอซำเจ้าสิสมเกี้ยวเกี่ยวใจ
ขั่นมิเงินล้านไว่ได้ลูบไวทุกหมองวา....พุฟังเอ้ย
ย่อนผลาต่ำเตี้ย เลยบ่ได้กวยตีน
.
มองสุรีย์ต่ำฟ้า ใกล้เวลาสิมืดค่ำ...โอยเด้น้อ
เลยมอบคำต่ำต่อย ผญาหย่อยกล่าวมา
เว่าแล่วเมือยเทิงล่า ความรักมันหนักใจ
กะจักสิมีพุใด๋...ฮักคนจนคึจังอ้าย
.
ละหน่า

วันเสาร์ที่ 25 เมษายน พ.ศ. 2558

สวัสดีพีน่องชาวอิสานบ้านป่า
ลูกซาวนาปลูกฝ่ายเทิงปั่นด้ายเลี่ยงงัว
อันผญาข่อยนี่บ่มีครูสิสอนสั่ง...นี่แหล่ว
ได้แต่ฟังเพินเว่า สิลองเว่าเบิงจักคำ
นี่นา...
,
อันวาโตข่อยนี่ซื่อวา"เจียว"นักกลอนใหญ่
ภาษาไทยเก่งค่อง คนเขาย่องเบิดเมือง
เทียวไปจาปากเว่าเหลาคำทุกหนแห่ง....
ซังกะแซงซงป้อย กะย่อนข่อยบ่ย่านคน
.
เจียวซือนี่คือพุซายทั้งแท่ง....เด้อส่ะละ่ะล่ะเดียวเกิดเข่าใจผิด
กล้ามคือจังแรมโบ้ พุงขี่โผ่พุงบ่มี
สี่สิบปีเฒ่าเติบ ...โตหนังสือใส่แว่นส่อง (ตาฟางแล่ว)
จังอ่านค่องครบฮู่ เห็นจาแจ้ง ดอกพุสาว
.
สี่สิบปีบ่เคยพ่อขาขาวเกี้ยงอองตอง...นางเอ๊ย
ไว่กอดอุ่นกอดเอ้า ซุแลงหั่นอ้ายนบ่เคย
บ่เคยถูคิงเกี้ยง สาวใด๋ยามแลงคำ
ลูบแต่แลงจ่นแจ้ง ตะแคงเว่า...อ้ายบ่เคย
.
มามื่อนี่มาได้จาปากเว่า คึผีจ๋อกะยังวา
ฮาบุญส่งเทียได้ พ่อเจ้าแมนพุงาม
มาไว่เป่นคู่แข่น แฟนเคียง แนบคิงอุ่น ้บิงเด้
ซาตินี่ขั่นแม่นอ้ายพ่อ สิบ่ท่อ....นำเบิดคืน
.
เด้ละนาง เด้ละคำ เ โอ่ ๆๆๆๆๆ โอ๊ โอๆๆๆๆๆ
.
พุสาวเอ้ย
.
ดอกกระเจียว