สวัสดีพีน่องชาวอิสานบ้านป่า
ลูกซาวนาปลูกฝ่ายเทิงปั่นด้ายเลี่ยงงัว
อันผญาข่อยนี่บ่มีครูสิสอนสั่ง...นี่แหล่ว
ได้แต่ฟังเพินเว่า สิลองเว่าเบิงจักคำ
นี่นา...
,
อันวาโตข่อยนี่ซื่อวา"เจียว"นักกลอนใหญ่
ภาษาไทยเก่งค่อง คนเขาย่องเบิดเมือง
เทียวไปจาปากเว่าเหลาคำทุกหนแห่ง....
ซังกะแซงซงป้อย กะย่อนข่อยบ่ย่านคน
.
เจียวซือนี่คือพุซายทั้งแท่ง....เด้อส่ะละ่ะล่ะเดียวเกิดเข่าใจผิด
กล้ามคือจังแรมโบ้ พุงขี่โผ่พุงบ่มี
สี่สิบปีเฒ่าเติบ ...โตหนังสือใส่แว่นส่อง (ตาฟางแล่ว)
จังอ่านค่องครบฮู่ เห็นจาแจ้ง ดอกพุสาว
.
สี่สิบปีบ่เคยพ่อขาขาวเกี้ยงอองตอง...นางเอ๊ย
ไว่กอดอุ่นกอดเอ้า ซุแลงหั่นอ้ายนบ่เคย
บ่เคยถูคิงเกี้ยง สาวใด๋ยามแลงคำ
ลูบแต่แลงจ่นแจ้ง ตะแคงเว่า...อ้ายบ่เคย
.
มามื่อนี่มาได้จาปากเว่า คึผีจ๋อกะยังวา
ฮาบุญส่งเทียได้ พ่อเจ้าแมนพุงาม
มาไว่เป่นคู่แข่น แฟนเคียง แนบคิงอุ่น ้บิงเด้
ซาตินี่ขั่นแม่นอ้ายพ่อ สิบ่ท่อ....นำเบิดคืน
.
เด้ละนาง เด้ละคำ เ โอ่ ๆๆๆๆๆ โอ๊ โอๆๆๆๆๆ
.
พุสาวเอ้ย
.
ดอกกระเจียว