ยามมื่อแลงตะเว็นคล่อย
จนสิบ่ออกฮอยแล่วบาดยาง
เมือยหลายปวดซี่ข่าง
ปวดเทิงแอ่วเมือยเบิดโต
ทุกมื่อนี่เฒ่ามาล่ะแตกต่าง
ต่างแต่คราววัยรุ่นบ่เคยย่านเวียกงาน
ตั้งตะกี้ขี่คร่าน
เวียกงานข่อยนอนเบิง
บัดเฒ่ามาบ่พอได้
ฮ็ดหยังได้ล่ะเฮ็ดเอา
อยากสิย้อนเวลาเก่าๆ
ให่มันคืนกลับได้เบิงเด้
ไปเป่นหนุ่มแหน่นปั้งๆ
คือแต่ครั้งก่อนโด่น
คืนไปซูนคิงสาว
ในวัยคราวหนุ่มๆ
ไถเนื้อสาวแหน่นนุ่มๆ
จนเกือบแจ้งเป่นจังใด๋
คิดแล่วแสนเสียตาย
วันเวลาบ่หวนกลับ
เฒ่าแหล่วเทียวนังนับ
มือได๋สิเมือยม่อย
เลยบ่ได้รู้จ้อย
รสสาวแต่คราวหนุ่ม
เฒ่าหนังเหี่ยวมีแต่กลุ้ม
เขาให่เ-้า...คึสิไหว...โอ้เด้เนาะ...อึ๊ฮึ
.